hoe creatief kun je zijn?

“We found that when creators innovate more than 50% of the time, and imitators imitate 100% of the time, the ideal proportion is approximately 30-40% creators and 60-70% imitators.” Dat staat te lezen in een onderzoek van Stefan Leijen en Liane Gabora. Zij hebben met een computermodel onderzocht wat de optimale verhouding in een groep zou kunnen zijn tussen “creatieven” en “navolgers”.

Op L.A.R.S. blogt Ton de Kruyff over dit onderzoek. Zijn vraag’Is het noodzakelijk dat iedereen creatief is’ beantwoordt hij direct met een niet mis te verstaan ‘Nee‘. Om het daarna gelukkig te nuanceren. Ton de Kruyff vond het onderzoek door een artikel bij/op Techdirt. Daar vertaalden de verzinners/kopieerders de vergelijking uit het onderzoek meteen weer naar een verdediging van het kopiëren via het internet. Dat vond hij zo’n simpele manier van denken dat hij er in zijn blogpost niet naar verwijst. Terecht.

Bij Systematic Inventive Thinking (SIT), volgens mij nog steeds een goed uitgebalanceerde methode voor innovatie van producten en diensten, wordt van een zelfde soort gedachte uitgegaan. Tijdens brainstorms wordt doorgaans van alle aanwezigen verwacht dat zij een gelijke creatieve input leveren. Dat is echter niet mogelijk. Iedereen kan leren fietsen, maar niet iedereen wordt wielrenner.
Sommige mensen komen sneller met nieuwe gedachten. Andere zijn er beter in vanuit hun expertise bijdragen te leveren, of vanuit organisatorisch oogpunt. Juist die mix zou benut moeten worden. SIT voorziet daarin, door creatieve en andere input op verschillende momenten te laten plaatsvinden. Als je dat koppelt aan het onderzoek waar Ton de Kruyff het over heeft, kom je volgens mij al een heel stuk verder.

Overigens ben ik al een tijd bezig om toe te werken naar een koppeling tussen de SIT methode aan enerzijds de visie op Cradle2Cradle, dat immers ook over innovatie van producten en diensten gaat en anderzijds aan ideeontwikkeling en andere ontwikkelmethoden als MeVOLUTION, dat uitgaat van een ontwikkelspiraal met 12 zelfsturingcompetenties. Maar dat is een tamelijk langdurig proces, omdat… tja, waarom eigenlijk? Misschien omdat ik momenteel erg druk ben in de erfgoedsector, met een netwerk als Erfgoed 2.0, met de vernieuwing van de Collectiewijzer van het ICN (ook een web 2.0 proces) en met het opzetten van workshops, die o.a. gebaseerd zijn op business model innovation n.a.v. het boek van Alex Osterwalder en i.s.m. Kennisland.
Dus als iemand suggesties heeft hoe ik de koppeling met SIT beter kan maken, of daaraan wil meewerken, hoor ik het graag. Want zelfs al zouden we allemaal ongelooflijk creatief zijn, dan nog kost het tijd om dingen te realiseren.