Oud & Nieuw: erfgoed en web 3.0
Volgens mij wordt 2009 een jaar van toenemende persoonlijkheid. Waar (on)bekenden via bijvoorbeeld twitter steeds makkelijker persoonlijke ontboezemingen lijken te doen en elkaar vooral ook offline gaan ontmoeten, zullen wellicht met poken nog meer persoonlijke contacten in de hand gewerkt worden. Daarbij zijn er mensen wiens persoonlijkheid (lees: autoriteit) door aanwezig en openhartig te zijn binnen sociale netwerken sterk doorgroeit.
Individueel sociaal, twee begrippen die soms in tegenspraak lijken maar het zelden zijn. En dus ga ik ook persoonlijker zijn, om te beginnen met een openhartige terugblik op mijn jaarwisseling.
Tijdens de befaamde winter van 1962/’63 ben ik geboren, op 30 december. Vorige week zag ik nog beelden van de roemruchte Elfstedentocht van 18 januari 1963, met Reinier Paping als winnaar. Het was die winter zo koud dat zelfs de branding bevroren was, weet ik van dia’s, met ijsschotsen op het strand. Ik ben op zondagmorgen geboren, terwijl de rest van de familie naar de kerk was, vlak voordat het zo hard begon te sneeuwen. Dat is tenminste wat ik me van de verhalen van mijn moeder herinner. De oostenwind blies de sneeuw uit de polders naar de duinen. Foto’s laten sneeuwhopen van twee tot meer dan drie meter zien. Mijn vader had destijds een transportbedrijf en samen met de chauffeurs is hij lang bezig geweest de wegen in het dorp sneeuwvrij te maken, of althans een strook waardoor er wat verkeer kon rijden. Ik ben gek op die verhalen en kon er vroeger al geen genoeg van krijgen. Het plaatste mij en mijn geboortedag in een buitengewoon historisch kader.
Voor mij valt daarom een nieuw kalenderjaar ongeveer samen met een nieuw levensjaar. Mijn dochter Tula is op 29 december 1997 geboren; het mooiste verjaardagskado ooit. En een intensivering van het samenvallen van levensjaar en kalenderjaar.
Begin februari verwachten mijn vriendin en ik een kindje, dus opnieuw hebben tijdens Oud & Nieuw onze gedachten in het teken gestaan van nieuw leven, terwijl wij het afgelopen jaar overdachten.
En dat was nogal een jaar. Voor mij was 2008 een jaar van grote, bruuske veranderingen. Ik heb (eindelijk) de betrekkelijke zekerheid van een vaste baan opgezegd en ben voor mezelf begonnen, waarvan dit weblog getuige mag zijn. Ook ben ik na 13 jaar huwelijk gescheiden; uitkomst van een sluimerend proces dat plotseling en onafwendbaar tevoorschijn kwam, met desastreuze gevolgen. Daarom was 2008 een jaar van vernieling en verdriet. Maar ook van nieuwe horizons, vrolijkheid en energie. En vooral: een geëigende koers, met het roer stevig in handen.
De koers die ik in 2006 inzette door bij Tinker Imagineers te gaan werken, in de verwachting mijn expertise op gebied van nieuwe media te koppelen aan maatschappelijke thema’s als erfgoed en duurzaamheid (“verleden als garantie voor de toekomst“), wat in 2007 leidde tot het weblog Erfgoed 2.0, heb ik het afgelopen jaar nog steviger ingezet en met resultaat.
Het weblog Erfgoed 2.0 begint steeds meer uit te groeien tot een mengeling van vakblad en netwerk. Voor dit jaar gaan we naast nieuws ook diensten (o.a. trainingen, advies en conceptontwikkeling) aanbieden. Centraal in deze activiteiten staan kennis omtrent erfgoed (waaronder met name ook collectiebeheer en informatiemanagement) gekoppeld aan expertise op gebied van nieuwe media en communicatie.
Een zelfde koers wil ik, behalve voor de erfgoedsector, inzetten op het gebied van ideeontwikkeling, toegespitst op ruimtelijke ontwikkeling, energie- en duurzaamheidsvraagstukken (creativiteit, strategie, innovatie, communicatie). En dan lever ik niet alleen (begeleiding bij) creativiteit en/of concepten, maar ook realisatie. Anders gezegd: we bedenken samen met alle betrokkenen naar welke toekomst we onderweg gaan, hoe we dat doen, voor welke problemen dat een oplossing biedt, wie er welke bijdragen aan kan leveren en hoe dat er gaat komen. Dus: wat er nodig is en vervolgens zorg ik dat het optimaal gerealiseerd wordt. Ik zal daarin samenwerken met diverse bedrijven, bureaus, professionals en netwerken.