De lucht was langzaam opgeklaard, het erfin vooroorlogse bloesemrust gehuld gonsdevan resonerende Harleys op middelbare leeftijddwars door een rustiek landschap, vooral eigenheimersschijnen daarop recht te hebben, te claimen.Het is zondag, wie doet ze wat.
in memoriam F Starik Kijk, het bos in de ochtend is verzilverd, treinreizigers voetstappen knerpen op het perron, in de jas rust ’n onopgeladen smartphone, gewoon omdat ie versleten en niet is vervangen. De ochtend is duizenden jaren oud. Toch kwam de trein op tijd wie wil er dan werkelijk mee van harte, wie heeft …
Tijdens de literaire middag van het Autour de Vincent festival in Zundert, jaren ’80, kondigde ik Joost Zwagerman aan: “We komen allebei uit (de buurt van) Alkmaar, we zaten allebei in Alkmaar op de middelbare school, we houden allebei van kunst en literatuur en schrijven graag, maar ik ben net iets ouder.” Dit grapje kon …
voor Jan Daalman Je mailde: “? ? ? ? ? ? ? ? Er is geen zucht die helpt.” Met dit levensteken maakte je me zielsgelukkig Kwam het uit een intensive care? Bij jou thuis vandaan? Niemand anders kan met zoveel suspense en zo bondig vragen vertellen; je bent de oerknal van de poëzie. Er is veel in …
Nadat het regende, regent het en regent het overal, je vergat druppelsgewijs wat eraan vooraf ging de uitzichtsloze regen die bekoelt ganzen vliegen laag en luid gakkend over verderop gaat de zon kopje onder elders ziet een stel de maan en doet veelbelovend uitspraken over liefde morgen weer een zonsondergang je zult gradaties zien in …
(Vrij naar Theo Olthuis) Nu boksen we op tegen een rammelende deur van de schuur die gebukt gaat onder voortdurende brainstorms vanuit de branding, voorzover de zee een brein kent dat kan denken; ik denk hardop luider dan ik lezen kan. U luistert dover dan u ooit geboren bent, het is de leeftijd. Toch had …
De wind ligt stil, gesust als een vermoeid slapende hond uit gewoonte zijn de ingewanden van het weer tot bedaren gekomen, het bot en de pens van de hond drogen op. De baren zijn vlak, de zeespiegel blak- -tot er weer ergens een metropool allergisch wordt voor zichzelf onbedaard kwade zaken ophoest.., en de stormhond …
Probleem met verschuiven is misschien dat het weliswaar hier vandaan maar ook altijd ergens heen moet waar het heelal in niks kan uitdijen; er is niets en daar ontstaat iets, plek komt waar geen ruimte was. Hoe anders gaat het bij verschuiven van wat er al is, goederen erfenis relatiever dan ruimte of afstand of …
Thuis hoorde je hortende glissando’s vanuit het luchtruim waarvan je wist: het zijn radiostoringen uit verre landen onttakelde steden, bestemmingen met ’n atonale samenleving. Jij haast je van verstrooiing naar comfort, van armleuning naar lustoord. Je geweten intussen verbetert de wereld met de daadkracht van een hoofdkussen, dat gescheurd is dat geplukte veren de lucht in spuwt. …