mscape?
Zodra ik had toegezegd een minor over e-cultuur aan de Reinwardt Academie te begeleiden, begon ik her en der wat extra informatie te verzamelen. Dat is al een tijdje geleden. Maar de minor begint volgende week en zodoende is het hoogste tijd om relevante informatie te bundelen.
Terwijl ik ijverig bezig was met dit bundelen, vond ik een document dat ik helemaal vergeten was. Toch moet ik zelf de fragmenten en links bijeen geraapt hebben. (ik weet dat er diverse -online- tools zijn om makkelijk links en interessante onderwerpen te verzamelen en te delen en zelfs daar gun ik me de tijd niet voor.)
Ik scrollde door het document klikte lukraak op een link die me niets zei om vervolgens op een website te komen die me nogal verbaasde. Wat is MSCAPE?
“mscape has everything you need to create, share and play mediascapes.” Op de vraag wat dan een mediascape is, las ik het volgende antwoord: “Mediascapes are mobile, location–based experiences that incorporate digital media with the sights, sounds, and textures of the world around you.”
Dat klonk al meteen veelbelovend, daar zou ik vast een keer iets mee kunnen. Zou zoiets niet toe te passen zijn bij een evenement, of bij cultureel erfgoed dat zich op locatie bevindt? “A mediascape blends digital images, video, audio and interactions with the physical landscape. Games, guided walks and tours, and destinations are among the mediascapes created so far. Download a mediascape onto a portable device, and see how your landscape comes alive as you move through the environment.
Dus ging ik terug naar mijn document om te zien in welke context deze link geplaatst was. Waar ging het dan eigenlijk over en was ik niet iets aan het bedenken dat allang gedaan en geëvalueerd was? Want dat is toch wel de vrees van elke concept bedenker…
Ik citeer Martine Posthuma de Boer op het Virtueel Platform: “Design is built communication”, stelt Geska Andersson van het Trans-Reality Game Laboratory van het Interactive Institute in Göteborg, Zweden.
Geska presenteert een practische implementaties van pervasive games
in Zweden.” Pervasive games? Ik dacht dat ik bijna alles wist. Domoor die ik ben, ik weet haast niks, ik weet bijvoorbeeld niet eens wat een pervasive game is.
“[Een pervasive game maakt] de wens om de virtuele wereld van een videogame samen te voegen met de directe fysieke omgeving van de gamer [mogelijk]. Dit is een nieuwe gamecategorie binnen de gamewereld die bestemd is voor mobiele telefoons en PDA’s.
Pervasive games nemen namelijk afstand van de statische consoles en kenmerken zich door de directe fysieke omgeving van de gamer te laten gelden als speelveld. Met andere woorden, de fysieke context van de gamer speelt een directe rol in het interactieproces tussen gebruikers en het verloop van de game.
Naast dit specifieke kenmerk, onderscheiden pervasive games zich van andere mobiele games vanwege het ‘pervasive’ element. Dat wil zeggen; waar de gamer ook is, hij kan op elk moment van de dag in de game kan worden getrokken. Hierbij is de gamer min of meer noodgedwongen actie te ondernemen om het verloop van de game naar wens te laten verlopen. Pervasive games ‘dwingen’ gamers dus als het ware tot continuïteit en worden hierdoor onderdeel van de dagelijkse handelingen.”
(Doctoraalscriptie van Mick de Meijer, in opdracht van Universiteit Utrecht, Communicatie- en Informatiewetenschappen, faculteit Letteren, 2006)
Terug naar Geska Andersson. “Visby Under is een locatie gebaseerde pervasive game, waarbij gebruik gemaakt wordt van Live Action en Role Playing elementen. Het fysieke naspelen of opzetten van spellen of historische reconstructies is in Zweden is razend populair. Er doen meer mensen aan mee dan er lid zijn van politieke partijen! Geska geeft aan dat er vier parameters zijn die alle vier goed moeten zitten om het project te doen laten slagen:
– locatie
– mobiliteit
– presence
– communicatie.Het is essentieel onderzoek te doen naar en gebruik te maken van de locale synergiën. Ook van essentieel belang is dat je de juiste technische infrastructuur kiest. Soms voldoen posters beter dan bluetooth, soms heb je gprs nodig.
Voor het creëren van een ervaring op locatie met digitale media is het van belang om te zorgen voor een totale immersie; creëer één look and feel voor de hele omgeving (denk daarbij bijvoorbeeld ook aan het uiterlijk van de techniek die je gebruikt). De communicatie kan gelaagd zijn, niet iedere doelgroep heeft behoefte aan dezelfde informatie. Maak toegankelijk wat nodig is.”
Ik lees verder nog dat dit besproken is in een workshop door Constance Fleuriot. “Het Mobile Bristol project, een groots opgezette experimenteerruimte voor mobiele en pervasive technologie in de stad Bristol. In dit langdurige project werd onderzoek gedaan naar zowel het opzetten van de technologische infrastructuur, als gebruikersonderzoek bij verschillende toepassingen. De Hewlett Packard Labs en de University of Bristol zijn de initiërende partners in dit project, die samenwerking hebben gezocht met een belangrijke culturele, maatschappelijke en educatieve organisaties in de stad.”
Gaandeweg komt het weer bij me boven. Ik heb deze informatie opgezocht, niet voor de minor aan Reinwardt Academie, maar voor het Limes project. Om de Limes, de historische noordgrens van het Romeinse Rijk in Nederland, als cultureel erfgoed beter op de kaart te zetten (letterlijk) bedachten we bij Tinker Imagineers indertijd o.a. een spel, deels op locatie, deels online. Aanvankelijk had ik daar wel met bijvoorbeeld gps willen werken, met geo-caching, etc.
Het is een spel geworden dat gebaseerd is op geschreven verhalen, op sporen die op locatie zichtbaar zijn, en de koppeling daartussen. Aardige bijkomstigheid is dat studenten van de Reinwardt Academie, die de vorige versie van de minor e-cultuur volgden, het Limes project als praktijk case hadden. Enkele studenten bedachten een toepassing met Google Earth en de Limes locaties. Erg goed plan. Ik hoop dat de studenten dit jaar weer met zulke goede plannen komen.
