twitter de twit

Eerst dacht ik ‘nou ja, waarom zou ik ook nog gaan twitteren?!’ Nog meer communiceren, nog meer verplichtingen. Wie is er geïnteresseerd in mijn tussentijdse beslommeringen en ben ik wel echt geïnteresseerd in het terloopse wel en wee van anderen? Ik dacht van niet.

Toch bleven de reacties positief. Misschien omdat ik die reacties hoor van gelijkgestemden. En dat is meteen een pluspunt van twitter, je bent er al gauw onder gelijkgestemden, nog veel sneller dan bij een weblog. Het is ook een ander soort gebruik, ander gebruiksmoment.

Kortom ik ben er alsnog aan begonnen, heb er plezier van en heb geen idee waar het toe leidt. Wat kan je nou eigenlijk nog meer met twitter? Kun je je eigen kanalen maken, tabs met verschillende gesprekken? Kun je het, behalve in je weblog, nog elders integreren? Kun je er mensen mee verenigen?

Het werkt alvast wel om snel even wat gelijkgestemden op de hoogte te brengen van nieuwtjes en roddels. Al is twitter vooralsnog een stuk positiever en opbouwender (augmented criticism) dan veel weblogs. Gister vernam ik bijvoorbeeld via Erwin Blom (@erwblo), verwoed twitteraar, dat Radiohead zeer binnenkort met een nieuwe cd komt.

Of betekent deze ontwikkeling dat de nieuwswaarde van weblogs gedaald is?