Met zonder internet
Pas nadat ik ongeveer een maand zeer intensief gezocht had naar een auto, ben ik overgegaan tot de aanschaf. Het zoeken, vergelijken, contra-expertise enzovoort, deed ik allemaal via internet. Wie niet, dat gaat makkelijk. Wel heb ik telkens gebeld om direct te informeren ("staat de auto nog te koop? Hoe zit dat met die APK? Wat is de staat van de distributieriem? etcetera).
Nu heb ik een andere auto en de oude staat te koop. Ik heb overwogen om de auto op Marktplaats.nl aan te bieden. De gedachte echter om voortdurend mensen aan de telefoon te krijgen, stond me dusdanig tegen dat ik er van af heb gezien. Dus staat het lor nu al een week te koop, met zo’n beschamend papiertje achter de ruit. De huizenprijzen in mijn straat zijn meteen fors gedaald. Zo krijg ik nog ruzie met de buren…
Ik mag mezelf als pleitbezorger van internet beschouwen, het is tenslotte het metier waarin ik werk, wat ik dikwijls aanbeveel. Maakt dat mij juist terughoudend op het m,oment dat ik er zelf gebruik van kan maken?
Of is het net als met e-mailen: het werkt en het wordt volop gebruikt, maar als je echt iets wilt bespreken kun je toch beter even bellen, of mooier nog: een echte afspraak maken voor een echt gesprek.
En wat een ander "nieuwe" media-misverstand betreft: Albert Treur heeft een compacte samenvatting over de stand van zaken bij narrowcasting geschreven. Er was een half jaar geleden eventjes veel om te doen, leek het, en daarna verstomde het debat weer. Is narrowcasting net zo’n soort begrip als print, met totaal verschillende onderverdelingen. Immers, een publiekstijdschrift is heel iets anders dan een krant, of een flyer, of aan boomerangkaart. Toch heet het allemaal "print". Zou narrowcasting dan locationcasting moeten heten en jammer dan voor de woordspeling met broadcasting. Vooralsnog is narrowcasting Holland op z’n smalst.
