:: A B C bloggers
Boeiend hoe sommige mensen internet gebruiken als metafoor voor sociaal maatschappelijke statements. Zoals anderen God gebruiken om hun kritiek kracht bij te zetten.
In de Volkskrant van vrijdag 10 maart op pagina 11 (Forum) schrijft Geert-Jan Bogaerts,Chef Redactie Internet van de Volkskrant, in zijn Digitale Berichten dat internet helemaal niet democratisch is.
“Wie denkt dat internet een democratisch medium is, moet zijn argumenten nog maar eens goed bekijken. Internet is een speeltuin voor machtigen tegenover machtelozen, waar de haves steeds meer krijgen en de have-nots steeds minder.” Natuurlijk is dit bericht ook te lezen op weblog.volkrantblog.nl
Geert-Jan Bogaerts beweert -terecht naar mijn idee- dat internet laagdrempelig is en goedkoop en zo een heel toegankelijk medium. Maar hij maakt dan een onjuiste overstap: de rijken worden rijker en de armen blijven arm.
De veronderstelling die hij daarna uit, dat de balans tussen rijkdom en armoe onderhouden wordt door een elementaire kracht die inherent is aan de mens is tot daaraan toe. Maar dat deze (on)balans en democratie tegengestelde zaken zijn klopt niet.
Hier verwart de schrijver democratie met socialisme of zelfs communisme. Goed, wij leven in een sociaal democratie, wat na de recente overwinning van PvdA en SP bij de Gemeenteraadsverkiezingen opnieuw duidelijk geworden is. Verder gaat zijn koppeling mank.
Alleen al het gegeven dat een beginnende blogger vanuit het niets populair kan worden, betekent al dat iemand zonder noemenswaardige investering, zonder businessplan, zonder financiele ondersteuning van een uitgever of bedrijf een A-status kan opbouwen. Het Amerikaanse model zogezegd (denk maar aan de carriere van de Amerikaanse ambassadeur, Roland Arnall. Niet dat ik de VS zo democratisch vind, overigens. De journalist van het Volksrantweblog onderschrijft echter het oer-Hollandse adagium “wie voor een dubbeltje geboren is, wordt nooit een kwartje”. En daarin zie ik ook weinig heil.
Dat populaire bloggers net als populaire artiesten steeds populairder worden, is geen nieuws. Dezelfde mechanismen zie je al op een schoolplein en in de politiek en vast ook bij papegaaien, dus ook bij bloggers. Leuk, boeiend, en wat leuk voor App, dat die speciaal genoemd wordt.
Geert-Jan Bogaerts vergeet echter mensen als Frank Janssen (Frankwatching), Marco Derksen (Marketingfacts), Arnoud de Jong (Verbaljam) en ga zo maar door.
Kortom, verdient de schrijver een link of niet?
Hij verdient een link, want ik ben er van overtuigd dat alle artikelen (en verschillen van inzicht) uiteindelijk bijdragen aan een brede meningsvorming. Misschien is dat een democratisch principe dat ten grondslag ligt aan internet?
