Ooit was ik een trucker, onder het motto "ergens ben je nergens (en altijd onderweg)". Op een van de laatste ritten die ik maakte naar Zweden, nam ik een basisboek-html mee. Weer thuis probeerde ik in een tekst-editer uit het hoofd een eenvoudige html pagina te schrijven, met daarin een heuse hyperlink (a href). Toen schreef ik nog een pagina en die twee zouden dan volgens het boekje in een browser naar elkaar kunnen "linken". Het glorieuze gevoel toen dat inderdaad bleek te werken was enorm. Ik was er niet vroeg bij, dit speelde zich af in 1999. Ik reed bij voorkeur met een Mercedes Actros, vanwege het sequentieel schakelen en de gebruiksvriendelijke cruisecontrol.
beeld: Pascal Pierart
Natuurlijk is er inmiddels veel veranderd op internet. Maar de hyperlink, en de nazaat daarvan: RSS, zijn cruciale bestanddelen van internet.
Volgens
Camiel Donicie van De Nieuwe Reporter ontbreekt op veel nieuwssites één van de meest essentiele onderdelen van het internet: de hyperlink. "Wie een rondje langs de Nederlandse journalistieke sites surft, merkt al snel dat de hyperlink maar mondjesmaat wordt ingezet, behalve om naar de eigen archieven te verwijzen. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de prominente plek die de meeste internetredacties inruimen voor kopij van de persbureaus Novum en ANP. Die berichten bevatten zelden een link." Volgens Geert Jan Bogaerts, chef internet bij de Volkskrant, laat het Content Management Systeem van de PCM-kranten het invoegen van een hyperlink niet eens toe."
"Trekken de traditionele media zich bewust terug op hun eigen hyperlink-arme eilandjes? Vincent van Twillert, als blogger actief op
Zesser, vermoedt van wel. Hij ergert zich aan journalisten die wel een bron noemen, maar niet de moeite nemen om een link toe te voegen, als service naar de lezer."
De angst om bezoekers verder de weg te wijzen, zit er bij veel uitgevers nog in. Toch zijn het bij mij juist die sites en blogs die mij wegwijs maken, waar ik graag terugkom.
Volgens GJ Bogaerts, nog steeds chef internet bij de Volkskrant ligt dat iets genuanceerder en heeft het te maken met een gecompliceerd CMS.
"Het (is) puur een kwestie van prioriteiten stellen. We vinden andere journalistieke dienstverlening op onze site (multimedialiteit, interactiviteit) belangrijker dan het doorlopen van elk gepubliceerd artikel op de mogelijkheid van het plaatsen van een nieuwe link. Bij uitzondering doen we dat echter wel."
Er waren destijds onderweg naar Zweden ook truckers die prioroteiten stelden en zich bleven toeleggen op het handmatig schakelen, combinatie met een hand aan het stuur achteruit een bocht om sturen en de tachograafkaart handig invullen. Een volslagen manke vergelijking, dat geef ik grif toe. Maar bronvermelding en het bieden van achtergrond, context en service lijkt me voor een journalist geen overbodige luxe. Multimedialiteit is natuurlijk niet meer dan een loze term. Een trucker moet zorgen dat de lading in optima forma arriveert. Een journaliost doet hetzelfde met de inhoud van de boodschap.
