Internet eindigt in Davos
Mijn vader en moeder gingen bijna nooit op vakantie. Eén keer ben ik met ze op vakantie geweest; ik was een jaar of tien. Heel vroeg in de ochtend kwam mijn moeder me wakker maken. "Wil je mee naar Zwitserland?"
Mijn vader verzekerde me dat hij de hooofdmeester de avond tevoren nog gebeld had. Maar die was er niet. Ïk heb hem een briefje gestuurd, dat komt wel goed." Van antwoordapparaat of e-mail had nog niemand gehoord, zelfs een vaag vermoeden van zulke manieren om te communiceren was er nog niet. Wij keken televisie bij mijn oma, die bij ons in woonde.
In Zwitserland zag ik voor het eerst echte bergen en echte eeuwige sneeuw. We kwamen op een dag opeens door het wereldberoemde Davos, dat ik kende van schaatswedstrijden met Ard Schenk en Kees Verkerk. Het viel me tegen wat een onooglijk dorp dat eigenlijk was.
In Davos waarschuwde Vint Cerf vorige week voor de ondergang van internet door criminaliteit. Ik schrok wel even. Onze samenleving is doordrenkt van internet. Nog meer dan de telefoon heeft het, mijns inziens, ons leven veranderd. De manier waarop wij elkaar ontmoeten, onze identiteit vormen, leren, werken, handelen, kunst maken en verspreiden, de manier waarop we ontspanning en opwinding zoeken, meningen verkondigen. Het TCP IP protocol is als de uitvinding van het wiel, waarbij de laatste een toepassing van een constatering is en de eerste een BIG IDEA. Maar de maatschappelijke verandering (omwenteling) die ze teweegbrengen is van een gelijkwaardige impact.
Ook in Davos kondigde Chad Hurley aan dat YouTube gebruikers laat meedelen in de inkomsten door advertenties. Tja, Google verkondigt het evangelie in de Christelijke traditie van zonde, doem en verlossing. Dacht ik.
Maar internet was toch al geeindigd? Of is dat wat Google eigenlijk vertelt: het ware geloof is Web2.0 en daarin voorzien wij op de ware manier dus volg ons evangelie?
Zo bezien eindigt internet in Davos, zoals Ard Schenk furore maakte als allrounder met tijden die niet voor mogelijk werden gehouden. Maar daarna kwam Alma Ata (ook een big apple…) en daarna kwamen Heerenveen en Calgary en kwamen er schaatsers en technieken waarvan men geen vermoeden had.
Criminaliteit ondermijnt de samenleving, maakt de samenleving minder comfortabel, bij tijden bedreigend, maar kan de samenleving onmogelijk teniet doen. We kunnen het klimaat op aarde drastisch veranderen, maar we kunnen het klimaat als fenomeen niet opheffen. Ik denk dat het met internet ook zo is.
Mijn idee is nu als volgt. Davos is straks geen wintersportplaats meer wegens wegblijvende sneeuw wegens opwarming van de aarde wegens overmatig internetgebruik (onder meer). Laten we elke maand een wereldwijde internetvrije dag afspreken. Sterker nog: een computervrije dag. Een dag geen mail versturen, niet lezen, geen feeds bekijken, niet webloggen, niet bankieren en ook geen spelletjes spelen. Heeft dat niet meer zin dan vijf minuten de lichten uit, zoals l’ Alliance pour la Planète voorstelde?
Dan eindigt internet wellicht in Davos, maar kan na de transitieperiode van Web2.0, de opvolger W3.0 er ook weer beginnen.
