Media 2.0 (v/h crossmedia)
{update 15 mei 2006, 12.45 uur}
Er is een bijzonder boeiende discussie gaande over Web 2.0, News 2.0: of dat nu echt impact heeft of vooral een hype is. De discussie die ik bedoel speelt zich af tussen De Nieuwe Reporter (DNR) en de Volkskrant. De laatste bij monde van chef internet GJ Bogaerts. Het is goed, noodzakelijk zelfs, dat hierover discussie is. Dit zorgt op zijn minst voor context. Ik snap echter de bestudeerd kritische pose van GJ Bogaerts niet.
Misschien valt het te snappen naar aanleiding van een artikel in de papieren Volkskrant van zaterdag 13 mei, over innovatie versus kritische cultuur (Calvinisme) in Nederland en hoe die contrapolair zijn. Daarvan is wellicht ook de uber-kritische houding van GJ Bogaerts doordrongen.
GJ Bogaerts vindt Web 2.0 en aanverwanten klaarblijkelijk over het paard getilde ontwikkelingen, waar node tegen geageerd moet worden. Hij brengt tegen News 2.0 argumenten in stelling (News 2.0 nog grotere hype dan Web 2.0) die je zou verwachten van een oude garde ‘krantenman’, niet van een internetspecialist die tevens journalist is.
Eerder had ik me al over zijn mening verbaasd toen hij in een artikel in de Volkskrant beweerde (kort gezegd) dat weblogs (en Web2.0) helemaal niet democratisch zijn, omdat er bijvoorbeeld verschillen in populariteit zijn, die zichzelf versterken. Daarmee verwarde hij democratie met (rigide) socialisme. Het samengaan tussen democratie en vrije markt economie is echter geen uitzondering.
News 2.0 noemt hij een hijgerig begrip. Waarom? Omdat veel mensen die term in de mond nemen? Hiphop is ook een hijgerig begrip geweest en nu niet meer weg te denken, netzomin als de invloed die er van uit gaat op de overige muziek. Zo kun je met gemak nog tien voorbeelden noemen. Er is echter veel meer aan de hand dan een trend. Ik vermoed dat GJ Bogaerts in al zijn professionaliteit en goede bedoelingen niet kan inzien wat de impact van Web2.0 is.
Allereerst de syndicatie van content, al dan niet van gebruikers, via rss feeds, podcasts, I-Tunes etc. Daarbij de open source gedachte, collaboratie, social networking, de bereidheid om samen te werken en te delen. Met als gevolg het ontstaan van nieuwe filters op informatie en nieuws, filters in de zin van mening, duiding, context, prioriteit, authenticiteit, ga zo maar door. Dat landschap verandert en het verandert -uiteindelijk- drastisch. En dan hebben we het nog niet eens over de motivatie van de gebruiker en de producent, de interactie daartussen.
Het zijn niet de journalisten die het nieuws maken. Zij veroorzaken geen overstroming, geen nieuwe snelweg, geen kabinetscrisis. In dat laatste kunnen ze enigzins de hand hebben, maar dat staat in geen verhouding tot wat een groep gebruikers in de mars heeft. Journalisten vergaren en duiden. Het is nodig dat professionals dat doen. Maar de omstandigheden waarin dat gebeurt zijn aan wijziging onderhevig. News 2.0 is daarin een van de Grote Wijzigingen.
Waarom wil of kan GJ Bogaerts dat niet inzien? Is het, omdat hij vooral kritisch wil zijn, wil aantonen, doorprikken, neerhalen. Daarmee toont GJ Bogaerts zich (onbedoeld) een anti-innovator, een conservatief in die zin dat hij bestaande normen in ere wil houden. Met recht, kun je zeggen, er is weinig mis met de journalistieke traditie. Dat die traditie betrekkelijk jong is en dat het tamelijk onzinnig is om nieuwe ontwikkelingen te willen ontmaskeren en proportioneren (het is geen kwaad dat op annexatie en expansie uit is), dat kan hem niet aangerekend worden. Dan doet GJ Bogaerts toch gewoon niet mee met Web 2.0? Voor hem een paar miljoen anderen.
Of heeft hij gelijk en stelt Web 2.0 en News 2.0 niet zoveel voor vergeleken met Media 2.0 (de opvolger van crossmedia…)?
