Verzamelen en verspreiden -update-
Weblogs verzamelen informatie en meningen. Vanwege hun aard verspreiden ze die ook. Deels omdat het gelezen wordt, waarna het gelezene een eigen weg gaat. Deels omdat er volop geciteerd wordt. Dat is op zichzelf niet zo’n uitzonderlijke constatering, convergentie en divergentie zou je een natuurlijk fenomeen kunnen noemen. Akker 1: Inzaaiing tarwe in mei 2003, sindsdien onbewerkt (bron: KU Leuven ) Op een akker treedt convergentie op van zaden, bemesting, water, grondstoffen, e.d.. Een deel van de zaden ontkiemt. Daarvan weer een deel groeit uit en draagt zaad. De zaden raken verspreid. In een stad treedt een gelijksoortig fenomeen op: mensen, mogelijkheden, commercie en kennis komen samen. Daaruit ontstaan producten en diensten die verspreid raken. kunst van het verzamelen Verzamelen is het bijeenbrengen van een collectie van objecten. Dat ook kunstenaars verzamelen is misschien een gevolg van eerder genoemd fenomeen. Soms is het ook armoe, de kunstenaar kan geen dure nieuwe spullen kopen, dus maakt ie iets met wat ie vindt. Vaak is het een vorm van verzet, alles wat weerloos weggegooid wordt, kan waarde hebben, of krijgen. Kunstenaars grossieren graag in context. Een aspect van het verzamelen is het streven naar volledigheid en het rangschikken. Het verzet kan er ook uit bestaan dat opzettelijk wordt afgeweken van de idee van oorspronkelijkheid. Wat een verzamelaar verzamelt, heeft dikwijls een ander doel gediend, aan iemand anders toebehoord of deel uitgemaakt van een andere context. Bovendien maakt een object uit de verzameling vaak deel uit van een serie. Dat staat nogal haaks op de uniciteit. Het verzamelobject hoeft echter allerminst gebruikt of zelfs versleten te zijn. Al kan nostalgie er een extra dimensie aan geven. Dicht bij het verzamelen ligt het Objet Trouvé en de ready made. Zoals het urinoir bij Marcel Duchamp. Duchamp was de eerste die een alledaags voorwerp presenteerde als een kunstwerk, waarin hij dus weer uniek was. Overvol en Onbedaarlijk Van 25 maart t/m 16 april is in Arti et Amicitiae ( Zalen II, III, IV) de tentoonstelling "Overvol en Onbedaarlijk" te zien. Overvol en Onbedaarlijk is een tentoonstelling met installaties van Marieke van Diemen, Erik Fens, Peter van der Heijden, Mirjam van der Most en Holger Nickisch. Erik Fens: Pers Verzameling als schepping Voor ieder van deze kunstenaars geldt dat zij ge-nspireerd worden door een passie, die van verzamelen. Het verzamelen betekent voor hen een daad van schepping. De term ‘ready made’ waarmee kunstenaars sinds Marcel Duchamp, gebruiksgoederen tot kunst verheffen, heeft bij deze kunstenaars geen betrekking op de afzonderlijk verzamelde objecten, maar op de gehele collectie, of meestal een deel daarvan, dat doorgaans als locatiegebonden installatie een plaats in een tentoonstelling krijgt. Marieke van Diemen Marieke van Diemen Marieke van Diemen is bekend vanwege haar installaties die samengesteld kunnen zijn uit een museale verzameling, uit de door haarzelf aangelegde collecties ‘dragers’, of verzameld beeld in de vorm van foto’s. Erik Fens Bij Erik Fens bestaat het verzamelen vooral uit het uitknippen en rubriceren van gedrukte informatie; zowel beeld als tekst. Zijn archief is in de loop der jaren gegroeid tot een schier oneindige bron waaruit hij voor iedere gelegenheid kan putten. Hij exposeert delen uit zijn Encyclopedie van de Wereld volgens Fens samen met objecten en verzamelingen. Erik Fens: Encyclopedie van de Wereld volgens Fens Mirjam van der Most Enigszins vergelijkbaar is de wijze waarop Mirjam van der Most haar installaties van o.a. drukwerk samenstelt, hoewel het hier niet zozeer betrekking heeft op schriftelijke informatie, maar op de visuele informatie van vormgeving van bijvoorbeeld verpakkingsmaterialen. Peter van der Heijden Bij Peter van der Heijden is er een onderscheid tussen zijn ongeremde verzamelwoede en de meer conceptuele weerslag hiervan in zijn installaties. Holger Nickisch Holger Nickisch tenslotte verzamelt de restanten van demonstraties; als een conservator van de opstand beheert hij de fysieke resten in zijn installaties. Adres: Arti et Amicitiae, Rokin 112, Amsterdam Opening 24 maart vanaf 6 uur Film over verzamelen Het Stardust IDFA-journaal van dinsdag 28-11-2000 sprokkelde meningen bij de uitloop van de vertoning van de film ‘Les glaneurs et la glaneuses’ van Agnes Varda. Dit is een film waarin verzamelaars gevolgd worden op hun dagelijkse zoektocht naar restanten die door de maatschappij zijn achtergelaten. ‘Op zoek naar sprokkelaars die leven van weggegooid of verweesd voedsel, stuit Agnes Varda op de meest opmerkelijke figuren. Een barvrouw verzamelde vroeger het graan dat na de oogst overbleef; niets mag verloren gaan. Ook wijnbouwers krijgen na de druivenpluk bezoek van mensen die de niet geplukte restanten mee naar huis willen nemen. Een van die wijnbouwers blijkt er een dubbelleven als psychoanalyticus op na te houden en ontwikkelde op eigen houtje een anti-ego-filosofie (nog meer anti). Ook een chef-kok met een Michelin-ster is vaak te vinden in de heuvels, waar hij rijp fruit en verse kruiden plukt, die hij diezelfde dag nog in de keuken verwerkt. Hij huldigt het idee dat men met respect met voedsel om moet gaan. de weblogger als jutter-verzamelaar Er is eigenlijk niets waar een mens zonder respect mee om kan gaan. Laat staan een verzamelaar. En de weblogger is een verzamelaar. Sommige webloggers in de hoedanigheid van strandjutter, anderen meer als collectionneur. Als ik op mijn gevoel vaar, zou ik zeggen dat internet getijdenstromen kent. Niet met de regelmaat van eb en vloed, maar wel de afwisseling in overstroming en opbrengst. De afwisseling zelf is meer zoals de jaargetijden wisselen, alleen een stuk sneller. Toen ik nog in Amsterdam woonde, was daar wekelijks de dag dat er grofvuil aan de weg gezet kon worden. Minder verfrissend dan aan zee is het om savonds langs de straatkant te scharrelen. De opbrengst was wel veel groter. Webloggen onderscheidt zich in die zin dat het, naast verzamelen van digitale objecten, een nieuwe uitdaging biedt om te gaan verzamelen wat nog komen moet. Hoe noem je zoiets? Ik ontvang graag aanvullingen en wijzigingen!