Doek

Wat niet vloeit blijft achter
als zwerfvuil in mn ooghoek
wat voelt maar nooit
organisch afbreekbaar is
raakt niet zoek, het verziekt

Toen de gordijnen open geschoven werden
nodigde weerbarstig grijs
buiten mij uit
niets te doen
dan te verlangen naar ongelezen boeken
de hoop nog eens omver geblazen
en dan veelgevraagd wijs te worden

Van boeken hou ik meer dan van lezen
van letterkundig meeslepende meesterwerken
door de sluier van onbruikbaar zwerfvuil
in de grijze massa binnennatuur
die onbedoeld meekomt, gezucht
gezochte boekdelen in een gezicht

Achter de gordijnen speelt het weten
van de metamorfose zich af
wat vroeger een gek makende rol vertolkte
maakt nu chemisch defect, ziek

We zijn niet ongeneeslijk
hoogstens sterfelijk
het defecte proces is verzet
tegen gordijnen die zich zomaar sluiten
na een uitgespeelde rol, ongezien
en zonder overvloedig applaus