Ooghoek

Probleem met verschuiven is misschien
dat het weliswaar hier vandaan
maar ook altijd ergens heen moet
waar het heelal in niks kan uitdijen;
er is niets en daar ontstaat iets,
plek komt waar geen ruimte was.

Hoe anders gaat het bij verschuiven
van wat er al is, goederen erfenis
relatiever dan ruimte of afstand of
iets wat we denken te begrijpen
met de wet van behoud van besef –
anders leren we je wel hoe het zit.

We doen het op goed geluk mettertijd
het verschuiven, in lades, onder lakens
naar elkaar toe, oneindig van elkaar
met voor simpele geesten een agenda
om te weten of het kan en wanneer niet
we zijn niet van gister maar van straks

en verzetten onze zinnen daarheen
als rommelige zandkorrels in een volledig
binnenstebuiten uitspansel, voor eeuwig
gegeven van vader op zoon
totdat je even opkijkt, wrijft en in een oogwenk
mijlenver verwijderd bent van waar je was.