Zelfs bij mij

(Vrij naar Theo Olthuis)

Nu boksen we op tegen een rammelende deur
van de schuur die gebukt gaat onder voortdurende
brainstorms vanuit de branding, voorzover de zee
een brein kent dat kan denken; ik denk hardop
luider dan ik lezen kan. U luistert dover
dan u ooit geboren bent, het is de leeftijd.

Toch had ik het al in grotere letters geprint
en als dan de microfoon wat lager mag,
voorheen konden we makkelijk zonder (grapje),
komen we samen tegemoet aan de ouderdom
die ook ik niet opzocht maar tegenkwam.

Ik niet in het minst, in mijn buitenhuisje in Groet
waar het goddelijke de goedheid heeft zich te manifesteren
in dichters, duinen en een kerkje, eigenlijk
een dependance van het virtuoze gedachtengoed
dat deo volente veilig in de cloud is opgeslagen.